Eerste Dagen
Blijf op de hoogte en volg Lianne
23 Februari 2014 | China, Nantong
Hallo allemaal,
Even een kort verhaaltje over wat we tot nu toe hebben gedaan.
We hadden een vlucht van Schiphol naar moskou (dat vliegveld daar in de buurt) en van Moskou naar Shanghai. Alles is gewoon prima gegaan. Russen op het vliegveld waren chagerijnig en konden geen Engels en we kregen ons diner om 02:30 plaatselijke tijd, wat best raar was.
We kwamen in Shanghai aan rond 10:10 in de ochtend (plaatselijke tijd),met een kleine vertraging. Helen (haar engelse naam) haalde ons op van het vliegveld. Daarna gingen we in ongeveer 1 1/2u in de auto naar Nantong. Het eerste wat ons opviel toen we Nantong naderden, waren alle flats die ze aan het bouwen waren. Het zijn letterlijk een stuk of 4 'blocks' van ongeveer 8-15 flats. En die zijn niet twee hoog, nee die hebben wel een tiental aantal verdiepingen, ik schat 20/30.
dag I (do.)
Eenmaal aangekomen gingen we de kamer ff snel in, daarna gingen we gelijk eten in de stad bij de Chinees. (haha) Volgens mij zijn we daarna gewoon weer terug naar de kamer gegaan. Ik was ook al meer dan 24u op, want kon niet slapen in het vliegtuig.
We hebben elk een appartementje met een gedeelde keuken.Alle ramen hebben enkel glas, en godzijdank voor de twee airco's die de boel nog een beetje verwarmen. Overigens staan veel deuren van o.a. ons complex en bijv. een restaurant of winkelcentrum gewoon open, maar hebben ze er een gewatteerde windstopding voor.
dag II (vr)
We hebben vrij weinig gedaan volgens mij deze dag. We zijn naar de Supermarkt gegaan (auchan, spreek het uit als osjean/ocean met klemtoon op e) en eventjes de dagelijkse zooi gehaald. Daarna hebben we een Chinese simkaart gehaald. Die middag hebben we bij de Pizzahut gegeten, waar ze overigens ook gewoon nasi en noodles en kippenpoten verkopen, en het deeg van deze pizza's is veel lekkerder dan die in Nederland. Lichtelijk oliebolachtig ofzo.
Oh ja, ook zijn we nog naar een chinese bakkerij geweest waar ze superlekkere-uitziende dingen hadden! Ik had iets gekocht, geen idee hoe het heet maar het zag er super lekker uit. Eenmaal thuis bleek dat het ding nog vetter was dan de vetste oliebol die ik ooit heb gehad, het vet droop er letterlijk uit. Gelijk weggegooid dus.
Helen heeft ons ook nog naar een theehuis gebracht. Daar hebben we verschillende soorten Chinese thee gedronken. Waaronder een pot groene thee ter waarde van 1800 yen (220 euries p/500 gram). En die was de minst lekkere, die smaakte in de verte naar boerenkool.
Ik heb nog nooit zoveel sociale druk gevoeld om thee te drinken. Kopje na kopje na kopje na kopje Zelfs de vieze hebben we maar gewoon opgezopen, in de hoop dat het kannetje leeg zou geraken. Maar die vulde ze gewoon weer bij met heet water. Enfin, uiteindelijk (na een uur oid?) hebben we toch gewoon lekkere thee gevonden en dit heeft Helen als gift aan ons gegeven.
dag III (za)
Een dag vol met winkels. Hier in Nantong heb je een stuk of wat winkelcentra(3/4), die elk een paar verdiepingen hoog zijn (5 bv). Ze zijn er nog eens twee aan het bouwen hier.
Toen we van de mainroad af gingen (daar liggen de winkelcentrums aan) en een zijstraat ingingen kwamen we de wat goedkopere winkels tegen. Ook kwamen we daar de straateetdingetjes tegen.
En opeens is er een vreselijke vlaag van tofu-stank wat je tegemoet komt en wat je doet willen dat je een mondkapje op hebt. Overigens hebben we best leuke mondkapjes gezien, met pandabeertjes en al, maar het ziet er vast niet uit, bij een westerling zonder aziatisch uiterlijk. Hier valt het mondkapjes-gehalte heel erg mee. Een enkeling is misschien wat weinig, maar niet zo veel als sommige Nederlanders denken.
Maar goed, ze hebben redelijk normaal straat-eten. En daarmee bedoel ik: nog niks zieligs gezien, geen enkel geslacht hondje. Overigens heb ik wel honden gezien, maar dat waren gewoon huisdieren. Eentje had zelfs een jasje aan. Dat bedoel ik,haha. Verder ook nog geen zwerfdieren gezien. (edit: het eerste zielige zwerfhondje gezien. Was niet heel mager maar liep wel mank)
Tussen de middag hebben we bij een heel goed chinees restaurantje gegeten (zie filmpje), waar ik rijst met mais en rundvlees had. Het rundvlees is hier heel anders, ik vind het niet lekker. Ik eet hier ook geen varkensvlees, dat smaakt nog viezer. Kip smaakt hier wel hetzelfde. Godzijdank kennen we het Chinese karakter voor kip, dit is zeer nodig wanneer we bij de kantine gaan eten (maar dat komt vast nog).
Af en toe eet je gewoon niet genoeg pizza (Chinese uitspraak: pih-tsAH) en daarom gingen we die avond naar de Pizzahut, tent, whatever het ding heet. Daar zijn we voor het eerst op de foto gegaan (naja, de eerste keer dat ze het gewoon beleefd vroegen), met een klein schattig Chinees meisje. En ja, iedereen vraagt het, maar het is echt waar: ze kijken (om), ze staren, ze maken foto's. En met 'ze' bedoel ik ongeveer iedereen die we tegenkomen, of naja die ons tegenkomt ;-).
Op loopafstand van de campus is er een karaokebar. We gingen er met zijn drietjes op zaterdagavond heen maar werden uitgenodigd door een stel chinezen om te gaan karaokeren samen. Eenmaal in het kamertje gekomen, stond de Chinese huilmuziek al op en een dronken jongen (dat hij chinees was laat ik weg, als hij van een andere afkomst was had ik het gemeld) was het zielige liedje aan het meezingen. Natuurlijk kennen wij die Chinese liedjes niet, dus al snel kwamen de backstreet boys tevoorschijn. Ook the Beatles en coldplay hebben we ter oren gebracht. Op een gegeven moment vonden we het zelf bijna mooi klinken. Kan ook liggen aan het Aziatiscge bier wat we dronken.
Maar goed, rond half 1 gingen we weg, maar we wilden dansen dus vroegen waar we zoiets konden vinden. Uiteindelijk iemand gevonden en die heeft ons gelijk gebracht. Keivriendelijk natuurlijk van Emily (engelse naam). Bij de ingang begon het al:
een klein aapje. Keizielig natuurlijk, wat moet zo'n aap nou hier, maar dat terzijde. We dropten onze jassen bij garderobe en vlogen de trap naar beneden af. Het eerste wat we zagen en hoorden: Chinees. Niet het eten, wel de rest. Inclusief hysterische gozer in piepschuimen bollen pak, met blauwe lenzen in. Inclusief hysterisch chinees gezang, gedans (kunnen ze niet) en hipsters. Voor jongens is het hier hip om je hoofd kleiner te laten lijken ofzo, in ieder geval zit dat haar ongelofelijk bol op (boven kan ik beter zeggen) het hoofd. Voor de meisjes is nog steeds het ideaal om wit/blank te zijn en wimpers te hebben, met lang haar (donkerbruin of zwart).
Naja drie westerse meisjes willen ook wel een beetje kunnen meezingen met de muziek, dus we vroegen wat aan. Dat kregen we en we gingen loosssch. Omdat iedereen toch al naar ons keek hebben we bijna de gehele avond maar op het podium gedanst. We zijn ook nog uitgenodigd om bij een gedeelte te gaan zitten en ff wat groene thee met alcohol te drinken. Om vervolgens veertig keer op de foto te gaan met ze.
Kenlijk begint iedereen hier al om 7/8u s'avonds met drinken en uitgaan. Rond een uurtje of 3 was het redelijk leeg, maar we bleven nog eventjes gaan. Twee uurtjes later nog van frustratie bijna mijn mobiel weggegooid omdat de wifi/het internet het weer eens niet deed.
Naja goed, het was een geslaagde eerste zaterdagavond hier. Volgende week zaterdag gaan we Shanghai onveilig maken.
Het weer: als de zon schijnt is het lekker warm. Is de zon weg, is het koud.
De taal: we kennen al een paar woordjes, morgen (maandag) is onze eerste Chinese les. Dit is hoognodig, bijna niemand kan Engels. Zelfs van de jongere generatie niet.
Facebook: praat me er niet van. Ik kom er niet op.
Zie voor impressies de video's!
Even een kort verhaaltje over wat we tot nu toe hebben gedaan.
We hadden een vlucht van Schiphol naar moskou (dat vliegveld daar in de buurt) en van Moskou naar Shanghai. Alles is gewoon prima gegaan. Russen op het vliegveld waren chagerijnig en konden geen Engels en we kregen ons diner om 02:30 plaatselijke tijd, wat best raar was.
We kwamen in Shanghai aan rond 10:10 in de ochtend (plaatselijke tijd),met een kleine vertraging. Helen (haar engelse naam) haalde ons op van het vliegveld. Daarna gingen we in ongeveer 1 1/2u in de auto naar Nantong. Het eerste wat ons opviel toen we Nantong naderden, waren alle flats die ze aan het bouwen waren. Het zijn letterlijk een stuk of 4 'blocks' van ongeveer 8-15 flats. En die zijn niet twee hoog, nee die hebben wel een tiental aantal verdiepingen, ik schat 20/30.
dag I (do.)
Eenmaal aangekomen gingen we de kamer ff snel in, daarna gingen we gelijk eten in de stad bij de Chinees. (haha) Volgens mij zijn we daarna gewoon weer terug naar de kamer gegaan. Ik was ook al meer dan 24u op, want kon niet slapen in het vliegtuig.
We hebben elk een appartementje met een gedeelde keuken.Alle ramen hebben enkel glas, en godzijdank voor de twee airco's die de boel nog een beetje verwarmen. Overigens staan veel deuren van o.a. ons complex en bijv. een restaurant of winkelcentrum gewoon open, maar hebben ze er een gewatteerde windstopding voor.
dag II (vr)
We hebben vrij weinig gedaan volgens mij deze dag. We zijn naar de Supermarkt gegaan (auchan, spreek het uit als osjean/ocean met klemtoon op e) en eventjes de dagelijkse zooi gehaald. Daarna hebben we een Chinese simkaart gehaald. Die middag hebben we bij de Pizzahut gegeten, waar ze overigens ook gewoon nasi en noodles en kippenpoten verkopen, en het deeg van deze pizza's is veel lekkerder dan die in Nederland. Lichtelijk oliebolachtig ofzo.
Oh ja, ook zijn we nog naar een chinese bakkerij geweest waar ze superlekkere-uitziende dingen hadden! Ik had iets gekocht, geen idee hoe het heet maar het zag er super lekker uit. Eenmaal thuis bleek dat het ding nog vetter was dan de vetste oliebol die ik ooit heb gehad, het vet droop er letterlijk uit. Gelijk weggegooid dus.
Helen heeft ons ook nog naar een theehuis gebracht. Daar hebben we verschillende soorten Chinese thee gedronken. Waaronder een pot groene thee ter waarde van 1800 yen (220 euries p/500 gram). En die was de minst lekkere, die smaakte in de verte naar boerenkool.
Ik heb nog nooit zoveel sociale druk gevoeld om thee te drinken. Kopje na kopje na kopje na kopje Zelfs de vieze hebben we maar gewoon opgezopen, in de hoop dat het kannetje leeg zou geraken. Maar die vulde ze gewoon weer bij met heet water. Enfin, uiteindelijk (na een uur oid?) hebben we toch gewoon lekkere thee gevonden en dit heeft Helen als gift aan ons gegeven.
dag III (za)
Een dag vol met winkels. Hier in Nantong heb je een stuk of wat winkelcentra(3/4), die elk een paar verdiepingen hoog zijn (5 bv). Ze zijn er nog eens twee aan het bouwen hier.
Toen we van de mainroad af gingen (daar liggen de winkelcentrums aan) en een zijstraat ingingen kwamen we de wat goedkopere winkels tegen. Ook kwamen we daar de straateetdingetjes tegen.
En opeens is er een vreselijke vlaag van tofu-stank wat je tegemoet komt en wat je doet willen dat je een mondkapje op hebt. Overigens hebben we best leuke mondkapjes gezien, met pandabeertjes en al, maar het ziet er vast niet uit, bij een westerling zonder aziatisch uiterlijk. Hier valt het mondkapjes-gehalte heel erg mee. Een enkeling is misschien wat weinig, maar niet zo veel als sommige Nederlanders denken.
Maar goed, ze hebben redelijk normaal straat-eten. En daarmee bedoel ik: nog niks zieligs gezien, geen enkel geslacht hondje. Overigens heb ik wel honden gezien, maar dat waren gewoon huisdieren. Eentje had zelfs een jasje aan. Dat bedoel ik,haha. Verder ook nog geen zwerfdieren gezien. (edit: het eerste zielige zwerfhondje gezien. Was niet heel mager maar liep wel mank)
Tussen de middag hebben we bij een heel goed chinees restaurantje gegeten (zie filmpje), waar ik rijst met mais en rundvlees had. Het rundvlees is hier heel anders, ik vind het niet lekker. Ik eet hier ook geen varkensvlees, dat smaakt nog viezer. Kip smaakt hier wel hetzelfde. Godzijdank kennen we het Chinese karakter voor kip, dit is zeer nodig wanneer we bij de kantine gaan eten (maar dat komt vast nog).
Af en toe eet je gewoon niet genoeg pizza (Chinese uitspraak: pih-tsAH) en daarom gingen we die avond naar de Pizzahut, tent, whatever het ding heet. Daar zijn we voor het eerst op de foto gegaan (naja, de eerste keer dat ze het gewoon beleefd vroegen), met een klein schattig Chinees meisje. En ja, iedereen vraagt het, maar het is echt waar: ze kijken (om), ze staren, ze maken foto's. En met 'ze' bedoel ik ongeveer iedereen die we tegenkomen, of naja die ons tegenkomt ;-).
Op loopafstand van de campus is er een karaokebar. We gingen er met zijn drietjes op zaterdagavond heen maar werden uitgenodigd door een stel chinezen om te gaan karaokeren samen. Eenmaal in het kamertje gekomen, stond de Chinese huilmuziek al op en een dronken jongen (dat hij chinees was laat ik weg, als hij van een andere afkomst was had ik het gemeld) was het zielige liedje aan het meezingen. Natuurlijk kennen wij die Chinese liedjes niet, dus al snel kwamen de backstreet boys tevoorschijn. Ook the Beatles en coldplay hebben we ter oren gebracht. Op een gegeven moment vonden we het zelf bijna mooi klinken. Kan ook liggen aan het Aziatiscge bier wat we dronken.
Maar goed, rond half 1 gingen we weg, maar we wilden dansen dus vroegen waar we zoiets konden vinden. Uiteindelijk iemand gevonden en die heeft ons gelijk gebracht. Keivriendelijk natuurlijk van Emily (engelse naam). Bij de ingang begon het al:
een klein aapje. Keizielig natuurlijk, wat moet zo'n aap nou hier, maar dat terzijde. We dropten onze jassen bij garderobe en vlogen de trap naar beneden af. Het eerste wat we zagen en hoorden: Chinees. Niet het eten, wel de rest. Inclusief hysterische gozer in piepschuimen bollen pak, met blauwe lenzen in. Inclusief hysterisch chinees gezang, gedans (kunnen ze niet) en hipsters. Voor jongens is het hier hip om je hoofd kleiner te laten lijken ofzo, in ieder geval zit dat haar ongelofelijk bol op (boven kan ik beter zeggen) het hoofd. Voor de meisjes is nog steeds het ideaal om wit/blank te zijn en wimpers te hebben, met lang haar (donkerbruin of zwart).
Naja drie westerse meisjes willen ook wel een beetje kunnen meezingen met de muziek, dus we vroegen wat aan. Dat kregen we en we gingen loosssch. Omdat iedereen toch al naar ons keek hebben we bijna de gehele avond maar op het podium gedanst. We zijn ook nog uitgenodigd om bij een gedeelte te gaan zitten en ff wat groene thee met alcohol te drinken. Om vervolgens veertig keer op de foto te gaan met ze.
Kenlijk begint iedereen hier al om 7/8u s'avonds met drinken en uitgaan. Rond een uurtje of 3 was het redelijk leeg, maar we bleven nog eventjes gaan. Twee uurtjes later nog van frustratie bijna mijn mobiel weggegooid omdat de wifi/het internet het weer eens niet deed.
Naja goed, het was een geslaagde eerste zaterdagavond hier. Volgende week zaterdag gaan we Shanghai onveilig maken.
Het weer: als de zon schijnt is het lekker warm. Is de zon weg, is het koud.
De taal: we kennen al een paar woordjes, morgen (maandag) is onze eerste Chinese les. Dit is hoognodig, bijna niemand kan Engels. Zelfs van de jongere generatie niet.
Facebook: praat me er niet van. Ik kom er niet op.
Zie voor impressies de video's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
